Tempo Team was een maatje te groot Anne?
Ja, daar komt het wel op neer. Zowel de Amsterdammer John Scott als de Engelsman Mark Smith wonnen al hun partijen. Maar tegen zowel Pim van Schaik als Jan Tammenga had onze Engelsman zijn handen vol. Ze namen hem bijna vol op de pantoffel en er waren zelfs matchpoints. Het werd echter Brexit, in twee fivegamers viel het kwartje toch zijn kant op. Het waren echter prachtige partijen met wisselende kansen.
Onze man in vorm Peter Verweij had zaterdag niet zijn beste dag. Gelukkig was daar Pim nog die zich na maanden knokken en keihard trainen weer helemaal in vorm gespeeld heeft. Dat zijn dan weer de pluspuntjes. De dubbel werd ook weer eens gewonnen. Dit keer stonden Peter en Jan gezamenlijk achter de tafel. Misschien moeten we Jan altijd wel meenemen, al was het alleen maar om de dubbel te spelen. Met zijn ervaring kan hij altijd nog een belangrijk punt binnen halen.
Het werd dus een 4-6 nederlaag waarbij wij het geluk hadden dat Tempo Team met een invaller op leeftijd speelde. Die overigens wel de dag van zijn leven had en er nog enige mooie punten uit wist te slepen. Daartegenover stond de afwezigheid van Shuo Han Men die Europees in de weer was met Heerlen. Ik wil overigens nog wel een compliment uitdelen aan de mannen van Eemsmond Sport die een mooie reportage van de wedstrijd maakten. Prachtige rally’s werden afgewisseld door interviews met Jan, Pim en mijn persoontje waarbij ik mooi nog even van leer kon trekken over de lengte van de wedstrijden.
Nu nog twee keer uit?
Ja, zaterdag gaan we eerst naar Leiden waar Scylla wacht. Peter, Pim en Shuo Han zullen hier voor ons achter de tafel de eer hoog houden. Daarna volgt in Apeldoorn het slotakkoord tegen De Veluwe. Ergens zijn deze wedstrijden een formaliteit want dertien punten voorsprong mag je nooit weggegeven. Maar de beer en zijn huid hé….
Nee hoor, ik ben positief gestemd. Je merkt wel dat ik steeds relaxter word ondanks nog steeds drukke tijden. Zaterdag viel ik weer bijna achter het stuur in slaap en dus doe ik het nu wat rustiger aan. Want sterven in het harnas voor de tafeltennissport klinkt natuurlijk fantastisch maar daarvoor is het nog veel te vroeg.
Het hele trainingsgebeuren leidt toch tot een rijpingsproces waarbij de deelnemers zelf ook steeds meer hun verantwoordelijkheid pakken. Ook de drie jeugdige meisjestalenten die hier elke maandag keihard in Middelstum lopen te trainen. Ergens hebben we het nu ongelooflijk goed voor elkaar en dat merk ik aan mijn eigen plezier. Het wedden op één paard is definitief afgelopen.
Heb je nog een slotakkoord?
We hebben over twee weken wel even weer contact Bert over deze laatste twee uitwedstrijden. Dan kan ik misschien ook wat meer vertellen over een mooie trainingsclinic die er in januari aan zit te komen. En ik kan je nog wel van alles vertellen over het CVW, de NCG en schaderapporten die zomaar verdwenen zijn. Maar of ik hier de aangewezen persoon voor ben om deze schandalige wanpraktijken aan de orde te brengen? Nee, laat mij asjeblieft gewoon met de trainingen en de wedstrijden bezighouden. Dat vergt al energie genoeg…..