Zaterdag in het Limburgse Wessem incasseerden we alweer de vierde nederlaag in de lopende competitie, nu met 7-3. Peter Verweij, Shuo Han Men en Pim van Schaik, het trio wat in veel wedstrijden de basis vormt, hebben nog geen wedstrijd gespeeld waarin alle drie vorm laten zien!
Gaat het dan zo slecht? Het antwoord luidt: Nee hoor, maar om diverse redenen komt het er net niet uit, dan bij de een, dan bij de ander. Zaterdag was Pim totaal afwezig en is duidelijk geworden dat hij de druk op het moment niet aankan. Als hij zich goed voelt is hij in staat om volwaardig mee te spelen, maar als genoemde factor een rol gaat spelen, breken te weinig trainingsuren hem gewoon op…. Tegen leeftijdsgenoten Barry Berben en Jelle Moris van Westa had hij weinig tot niets in te brengen, tegen routinier Paul vd Leur werden de mooiste rally`s van de dag gespeeld, maar alles bij elkaar opgeteld, was het een off-day van jewelste!
Devies is dan ook snel het Havo-Examen halen en dan eindelijk in elk geval in uren kunnen concurreren met bovengenoemde jongens. Wat doen zij namelijk al een aantal jaren?
Westa heeft in grote lijnen dezelfde intenties als wij hebben, namelijk jonge spelers(sters) opleiden en daarmee succes proberen te halen. Zij krijgen jaarlijks een grote subsidie van de provincie en daarmee worden trainers aan het werk gezet. Dit heeft hun vroeger al veel opgeleverd: nu hebben ze weer twee jonge jongens, die de stenen uit de vloer trainen. Deze jongens zorgen zaterdag voor elk twee punten en het dubbel en ondersteund door oud-speler Paul vd Leur, die er ook twee pakte, kwamen ze op zeven punten.
Zaterdag was Peter net als vorige week gewoon goed, hij plukt nu de vruchten van veel trainingsuren wat hij al vele jaren heeft gedaan. De laatste wedstrijden zet hij dat ook eindelijk om in resultaten: Prachtig spel, mooi opgebouwde rally`s, nu ook zijn slimheid wat gedisciplineerder toepassen, dat moet hij volhouden deze competitie.
Ook Shuo Han was na te halen van de testen voor inburgering opgelucht en speelde weer op een hoger niveau dan de laatste weken. Haar Nederlandse titel ging zonder strijd verloren op een toernooi in Zwolle waar ze geen bal raakte, het geloof was nul. De dip waarin zij zat was groot: Testen moeten halen voor de inburgering speelden zeker een rol. Welnu: ze heeft ze doorstaan, dus een paspoort kan eindelijk opgehaald worden. Niet na de voorgespiegelde drie jaar, maar pas na vijf lange jaren.
Maar ze is een doorzetster en het wordt tijd dat ze nu ook weer eens echt gaat trainen, niet beukie-beukie tegen andere jonge meiden, maar weer in onze school met aandacht voor de gevoelige spelontwikkeling waarin zij zo sterk kan zijn!!
Zaterdag kwam ze tekort tegen jongeling Berben en ook Hardhitter vd Leur kon ze niet controleren, maar tegen Moris ging het weer een beetje als vanouds.
Peter op drie, zij op een legden dus drie puntjes in de lade, dus de conclusie is dat we definitief geen zicht meer hebben op de hoogste plekken in deze 1e Divisie. De 2e helft van de serie moet gekeken worden naar het verder oplossen van diverse problematieken en kunnen we gaan voor wedstrijden waarin het allemaal wel regelmatig kan en moet gaan kloppen! Perspectief is er zeker, maar duidelijk is wel geworden dat het zelfvertrouwen niet groter is geworden de laatste weken…..
Tijdens en na de wedstrijd die om vijf uur begon, dacht ondergetekende het te moeten doen met twee vlam-tosti’s, de laatste werd afgeblust met een biertje. De 2e was echter niet echt heet op sommige plekken, dus in de auto naar Nijmegen waar Pim en ik de nacht doorbrachten, brak het zweet me al uit! Vervolgens zijn er in de nacht drie teiltjes gevuld, waarvan de laatste vier minuten voor de start van de Formule-1 in Australië. Toen was er niets meer in de maag over en herstelde ik dus net op tijd om met Pim af te reizen naar Den Haag waar alweer een A-Ranglijsttoernooi op stapel stond.
Hier ging het al iets beter dan de dag ervoor, alhoewel hij net niet voor de 1e plekken kon gaan strijden door na een matchpoint te verliezen van Milo de Boer die hij een dikke maand daarvoor nog van de tafel had gemept. Ook hij was misselijk, en heeft de laatste wedstrijd opgegeven.
Pluspunt van deze dag was de winst van Fleur Hoogeveen, die aantoonde dat ze na een mindere periode helemaal terug is!! Een afgetekende triomf in de finale tegen een Chinees meisje en in haar kracht gebracht door coach Gert Stulp, en last but not least ook nog met spel wat weer iets meer is dan blokken en tikken, brengt haar weer in polepositie. Ook een belangrijk punt is dat het hete hangijzer van ouders en hun rol door vader Hoogeveen met verve op een juiste manier wordt gespeeld: zich er totaal niet mee bemoeien en alles aan de trainer en de coach overlaten.
Al met al dus ook nog goed nieuws waarbij aangetekend kan worden dat ik deze dag verder herstelde, maar wel bijna half-slapend van de tribune donderde. Gisteren alweer vijf trainingen, ook een primeur, daarom iets later dit verslag.
Anne Vlieg